معنی بنه وال - جستجوی لغت در جدول جو

بنه وال

فرهنگ گویش مازندرانی

بنده وار

بنده مانند مانند بنده

فرهنگ فارسی عمید

بنه گاه

جای بنه

فرهنگ فارسی عمید

بنه پا

(سَ دَ / دِ)

فرد یا افرادی از قشون که در اردوگاه برای حفظ بنه مانند. حارس بنه. حافظ بنه مانند بنه در جنگ. پایندۀ بنه.
- امثال:
وقت مواجب سرهنگ است، وقت جنگ بنه پا. (یادداشت بخط مؤلف).
بنه پاینده. آنکه بنۀ قشون را نگهبانی کند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بنه گاه

(بُ نَ / نِ)

جایگاه بنه: جمعی را از معارف اسیر کردند و خلقی را به شمشیر آوردند و ساز و بنه گاه ایشان بتاراج دادند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 187)

لغت نامه دهخدا

بنه صالح

(بُ نَ لِ)

دهی از دهستان شاه ولی است که در بخش مرکزی شهرستان شوشترواقع است. دارای 200 تن سکنه است. این آبادی را سیدصالح هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

بنه ور

(بُ نَ وَ)

دهی از بخش قلعه زراس است که در بخش شهرستان اهواز واقع است. و دارای 106تن سکنه میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

بنه فاضل

(بُ نَ ضِ)

دهی از دهستان قیلاب بخش اندیمشک است که در شهرستان دزفول واقع شده است. دارای 300 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

بنه طبل

(بُ نَ طَ بَ)

دهی از دهستان بلوک شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول است. دارای 100 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

بنده وار

(بَ دَ / دِ)

مثل بنده. مانند بنده و عبد. (فرهنگ فارسی معین) :
نوشتند پس نامه ای بنده وار
از ایرانیان نزد آن شهریار.
فردوسی.
وز آن پس چو فرمایدم شهریار
بیایم پرستش کنم بنده وار.
فردوسی.
هرچه خداوند سلطان بفرماید بنده وار پیش رویم. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 452).
دعاگوی این دولتم بنده وار
خدایا تو این سایه پاینده دار.
سعدی.
رضا ده به فرمان حق بنده وار
که چون او نبیند خداوندگار.
سعدی.
بنده وارت بسلام آیم و خدمت بکنم
ور قبولم نکنی میرسدت کبر و منی.
سعدی